ဟုိေရွးေရွးတုန္းက ျမင့္ျမတ္တဲ့ သမင္ဖုိတစ္ေကာင္
ေတာထဲမွာရွိသတဲ့။ သူရဲ႕ ဦးေခါင္းဟာ တင့္တယ္လွပတဲ့ ဦးခ်ဳိမ်ားနဲ႔
အလွဆင္းထားလုိ႔ ၾကည့္သူ အေပါင္းမွာ မဂၤလာတစ္ပါးပဲေပါ့။ သမင္ႀကီးရဲ႕
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ လမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့အခါ သတၱဝါ အေပါင္းရဲ႕
အရုိအေသးေပးမႈကုိ ခံရတယ္။ သူဟာ သမင္အေပါင္းရဲ႕ ဘုရင္တစ္ပါးေပါ့။
ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္ေသာ္လည္း သတၱဝါအေပါင္းကုိ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံတယ္။ ေတာေတာင္တုိ႕ရဲ႕ အရွင္သခင္ျဖစ္တဲ့ ျခေသၤေတာင္မွ သူကုိ ေလးစားသတဲ့။
တစ္ေနေတာ့ ကုန္းသည္တစ္စုဟာ ခရီးလမ္းမွာ လမ္းေပ်ာက္သြားသတဲ့ ကုန္သည္ေတြဟာ သူတုိ႔ ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆုိတာ မသိလုိ႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေၾကာက္လန္႔ေနၾကပါသတဲ့။
ကုန္သည္မ်ား ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္တဲ့အခါ သမင္တစ္ေကာင္ သူတုိ႔နားမွာ ရပ္ေနတာကုိ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ သမင္ႀကီးက လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ကုန္သည္ေတြကုိ သူ႔ေနာက္က လုိက္ဖုိ႔ ေခၚလုိက္သတဲ့ ။
ကုန္သည္မ်ားဟာ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းရွင္းစြာနဲ႔ သမင္းႀကီးရဲ႕ေနာက္ကုိ လုိက္သြားၾကပါတယ္။ ထုိ႕ေနာက္ ကုန္သည္မ်ားကုိ ၿမုိ႕ရဲ႕ အစြန္အျဖားထိ လုိက္ပုိ႔ၿပီး သမင္းႀကီးဟာ ေတာထဲကုိ ျပန္ဝင္သြားသတဲ့။ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္က ထုိသမင္းႀကီးရဲ႕ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားကုိ သေဘာၾကသြားလို႕ တုိင္းျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ မင္းႀကီးကုိ သမင္းႀကီးရဲ႕ ျမင္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားကုိ ေျပာျပခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚ လာပါသတဲ့။
ကုန္သည္မ်ားဟာ မင္းႀကီးထံသြားၿပီး အံၾသစရာေကာင္းတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့သမင္ႀကီး အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပပါသတဲ့။ မင္းႀကီးဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့သမင္းရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းခန္းကုိ ေသခ်ာ နားမေထာင္ပဲ၊ ထူးဆန္းတဲ့ သမင္တစ္ေကာင္ ဟုသာမွတ္ထင္လုိက္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီသမင္ကုိ ေတာလုိက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါသတဲ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ မင္းႀကီးဟာစစ္သည္ေတာ္ေတြနဲ႔ ေတာလုိက္သြားေတာ့ သမင္းႀကီးဟာ ေအးေဆးစြာ စာက်က္မွာ အစာစားေနတာ ကုိ ေတြ႕ရသတဲ့။ ဒီေတာ့ မင္းႀကီးက ေနာက္လုိက္ စစ္သားေတြကုိ
ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္ေသာ္လည္း သတၱဝါအေပါင္းကုိ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံတယ္။ ေတာေတာင္တုိ႕ရဲ႕ အရွင္သခင္ျဖစ္တဲ့ ျခေသၤေတာင္မွ သူကုိ ေလးစားသတဲ့။
တစ္ေနေတာ့ ကုန္းသည္တစ္စုဟာ ခရီးလမ္းမွာ လမ္းေပ်ာက္သြားသတဲ့ ကုန္သည္ေတြဟာ သူတုိ႔ ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆုိတာ မသိလုိ႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေၾကာက္လန္႔ေနၾကပါသတဲ့။
ကုန္သည္မ်ား ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္တဲ့အခါ သမင္တစ္ေကာင္ သူတုိ႔နားမွာ ရပ္ေနတာကုိ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ သမင္ႀကီးက လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ကုန္သည္ေတြကုိ သူ႔ေနာက္က လုိက္ဖုိ႔ ေခၚလုိက္သတဲ့ ။
ကုန္သည္မ်ားဟာ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းရွင္းစြာနဲ႔ သမင္းႀကီးရဲ႕ေနာက္ကုိ လုိက္သြားၾကပါတယ္။ ထုိ႕ေနာက္ ကုန္သည္မ်ားကုိ ၿမုိ႕ရဲ႕ အစြန္အျဖားထိ လုိက္ပုိ႔ၿပီး သမင္းႀကီးဟာ ေတာထဲကုိ ျပန္ဝင္သြားသတဲ့။ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္က ထုိသမင္းႀကီးရဲ႕ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားကုိ သေဘာၾကသြားလို႕ တုိင္းျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ မင္းႀကီးကုိ သမင္းႀကီးရဲ႕ ျမင္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားကုိ ေျပာျပခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚ လာပါသတဲ့။
ကုန္သည္မ်ားဟာ မင္းႀကီးထံသြားၿပီး အံၾသစရာေကာင္းတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့သမင္ႀကီး အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပပါသတဲ့။ မင္းႀကီးဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့သမင္းရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းခန္းကုိ ေသခ်ာ နားမေထာင္ပဲ၊ ထူးဆန္းတဲ့ သမင္တစ္ေကာင္ ဟုသာမွတ္ထင္လုိက္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီသမင္ကုိ ေတာလုိက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါသတဲ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ မင္းႀကီးဟာစစ္သည္ေတာ္ေတြနဲ႔ ေတာလုိက္သြားေတာ့ သမင္းႀကီးဟာ ေအးေဆးစြာ စာက်က္မွာ အစာစားေနတာ ကုိ ေတြ႕ရသတဲ့။ ဒီေတာ့ မင္းႀကီးက ေနာက္လုိက္ စစ္သားေတြကုိ
“ ဒီသမင္းႀကီးကုိ ဘယ္သူမွ မပစ္နဲ႔ ငါကုိယ္တုိင္ပစ္ၿပီး
သူရဲ႕လွပတဲ့ ဦးခ်ဳိကုိ ငါ့နန္းေတာ္ရဲ႕ နံရံမွာ ခ်ိပ္ထားမယ္” လုိ႔ ေျပာဆုိကာ
မင္းႀကီးကုိယ္တုိင္ သမင္းႀကီးကုိ ပစ္ပါသတဲ့။ မင္းႀကီးရဲ႕ ျမွားဟာ
သမင္းႀကီးကုိ မထိမွန္ပဲ သမင္းႀကီးက ေျပရင္းလႊားရင္ ဘုရင္ကုိ
ေတာနက္ထဲအထိ ဆြဲေခၚသြားပါတယ္။
မင္းႀကီး ေတာနက္ထဲကုိ ေရာက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္လုိက္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားေတာေပါ့။ သမင္းႀကီးဟာ ဘုရင္ကုိ သူ႕ေနာက္က လုိက္ရင္း ရြံႏြအို္က္ထဲကုိ ဆြဲေခၚသြားတဲ့အခါ ဘုရင္ဟာ ႏြံအုိင္ထဲမွာ နစ္ျမဳပ္သြားလုိ႔ ကယ္ပါယူပါ တစာစာေအာ္ေနရသတဲ့။
ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အကူအညီးေတာင္ခံသံဟာ သမင္းႀကီးမွ တစ္ပါး ဘယ္သူမွ မၾကားႏုိင္ဘူးေပါ့။ အဲဒိအခ်ိန္မွာေတာ့ သမင္ႀကီးက ဘုရင္ကုိ သူရဲ႕ သန္မာတဲ့ ဦးခ်ဳိကုိ ႏွိမ့္ခ် ကမ္းလွမ္းကာ မင္းႀကီးကုိ ႏြံအုိင္ထဲမွာ ကယ္တင္ခဲ့ပါတယ္။
ဘုရင္ဟာ အသက္ေဘးမွ ကင္းေဝးရလုိ႔ သမင္းႀကီးကုိ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး သူ႕ကုိယ္သူလည္း အရွက္ရသြားတယ္။
သမင္းႀကီးကေတာ့ ဘုရင္ႀကီးတုိင္းျပည္ကုိ ျပန္ပုိ႕လုိက္ပါေသးတယ္။ ဘုရင္က သမင္ႀကီးကုိ မိတ္ေဆြေကာင္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူရဲ႕နန္းေတာ္မွာ ေနထုိင္ဖုိ႔ ေျပာဆုိတဲ့အခါ သမင္ႀကီးက ျငင္းဆုိကာ သူရဲ႕ေနရာ ေတာကုိသာ ျပန္သြားပါသတဲ့။
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သမင္ႀကီးဟာ ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေပါ့ ။
မင္းႀကီး ေတာနက္ထဲကုိ ေရာက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္လုိက္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားေတာေပါ့။ သမင္းႀကီးဟာ ဘုရင္ကုိ သူ႕ေနာက္က လုိက္ရင္း ရြံႏြအို္က္ထဲကုိ ဆြဲေခၚသြားတဲ့အခါ ဘုရင္ဟာ ႏြံအုိင္ထဲမွာ နစ္ျမဳပ္သြားလုိ႔ ကယ္ပါယူပါ တစာစာေအာ္ေနရသတဲ့။
ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အကူအညီးေတာင္ခံသံဟာ သမင္းႀကီးမွ တစ္ပါး ဘယ္သူမွ မၾကားႏုိင္ဘူးေပါ့။ အဲဒိအခ်ိန္မွာေတာ့ သမင္ႀကီးက ဘုရင္ကုိ သူရဲ႕ သန္မာတဲ့ ဦးခ်ဳိကုိ ႏွိမ့္ခ် ကမ္းလွမ္းကာ မင္းႀကီးကုိ ႏြံအုိင္ထဲမွာ ကယ္တင္ခဲ့ပါတယ္။
ဘုရင္ဟာ အသက္ေဘးမွ ကင္းေဝးရလုိ႔ သမင္းႀကီးကုိ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး သူ႕ကုိယ္သူလည္း အရွက္ရသြားတယ္။
သမင္းႀကီးကေတာ့ ဘုရင္ႀကီးတုိင္းျပည္ကုိ ျပန္ပုိ႕လုိက္ပါေသးတယ္။ ဘုရင္က သမင္ႀကီးကုိ မိတ္ေဆြေကာင္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူရဲ႕နန္းေတာ္မွာ ေနထုိင္ဖုိ႔ ေျပာဆုိတဲ့အခါ သမင္ႀကီးက ျငင္းဆုိကာ သူရဲ႕ေနရာ ေတာကုိသာ ျပန္သြားပါသတဲ့။
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သမင္ႀကီးဟာ ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေပါ့ ။
ဒီဇာတ္လမ္းကို ေလ့လာၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမင္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားရွိသူဆုိတာ ရန္သူပင္ျဖစ္ပါေစ သူတို႔ အကာအကြယ္မဲ့တဲ့အခါ ေဘးအႏၲရာယ္နဲ႔ ဆုံးေတြ႕တဲ့အခါ မိတ္ေဆြရင္းပမာ ကူူညီေစာက္ေရွာက္ရမယ္ဆုိတဲ့ အသိပညာကုိ ရေစပါတယ္။
0 comments: