ေတာင္းသူနွင့္ ေပးသူ
„ ယာစေကာ အပၸိေယာ ေဟာတိ။ (ေတာင္းတဲ့သူဟာ အမုန္းခံရတတ္တယ္)
„ ယာစံ အဒဒမပၸိေယာ။
(ေတာင္းပါလ်က္နဲ့ မေပးတဲ့သူဟာလည္း အမုန္းခံရတတ္တယ္)
„ ေပးနိုင္ေလာက္ေသာပစၥည္း၊ ေပးနိုင္ေလာက္ေသာ ေစတနာ
ရိွ-မရိွ
ၾကည့္ျပီး ေတာင္းသင့္မွေတာင္း၊ အမုန္းခံရတတ္တယ္။
(ဒါက လြယ္တယ္။ မေတာင္းဘဲ ေနလိုက္ရံုပဲ။ အမုန္းခံရတဲ့ေဘးက လြတ္နိုင္တယ္။)
„ ကိုယ့္ဆီမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္ခုခု လာေတာင္းရင္
ေပးနိုင္
က ေကာင္းတယ္။ မေပးနိုင္ရင္ မေကာင္း။ အမုန္းခံရတတ္တယ္။ (ဒါက နည္းနည္းခက္တယ္။
မေပးဘဲ ေနလိုက္ရံုနဲ့ အမုန္းခံရမယ့္ ေဘးက မလြတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။)
ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္လို့ နယုန္လသို့ယြန္းလာတဲ့အခိ်န္ဟာ ျမန္မာ ျပည္က
စာသင္တိုက္ၾကီးငယ္ေတြ ျပန္လည္အသက္၀င္လာတဲ့အခိ်န္ ျဖစ္ပါတယ္။ စာသင္သားေဟာင္းေတြ ဟိုနယ္ဒီနယ္
ျြကၾကရာကေန မူလစာသင္တိုက္သို့ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာေနၾကသလို၊ ဒီစာသင္တိုက္ ကေန ဟိုစာသင္တိုက္သို့
ေျပာင္းေရႊ့၀င္ေရာက္ၾကတဲ့ ကာလလည္း
ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာအသစ္၊ ေက်ာင္းတိုက္အသစ္တစ္ခုသို့
ေျပာင္းေရႊ့ ျပီဆိုတာနဲ့ ဆြမ္းခံအိမ္အသစ္ဖိတ္ရတဲ့ဒုကၡကလည္း ထိုစာသင္သား ကေလးနဲ့အတူ
မခဲြမခြာလိုက္ပါလာျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။
'ဒကာၾကီးတို့အိမ္ကို ဆြမ္းခံျြကလို့ရမလား၊ ဒကာမၾကီးတို့အိမ္ ကို
ဆြမ္းခံျြကလို့ရမလား' ဆိုျပီး တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္ မ်က္နွာပူပူ နဲ့ လိုက္ေမးရတဲ့ဒုကၡကို
စာသင္သားေတြမွသာ ကိုယ္ခ်င္းစာနိုင္ၾကပါ လိမ့္မယ္။
ထို့အတူပဲ မိမိတို့အိမ္မွာ လက္ခံနိုင္တဲ့ သံဃာအေရအတြက္ ျပည့္မီသြားျပီးတဲ့ေနာက္၊
ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ ဆြမ္းခံအိမ္လာလာ ဖိတ္ၾကတဲ့ ရဟန္းသာမေဏေလးေတြကို 'တပည့္ေတာ္တို့ အိမ္မွာ
ဘယ္ နွပါးရိွသြားလို့ပါဘုရား' စသျဖင့္ အားတံု့အားနာနဲ့ ျငင္းပယ္ရတဲ့ ဒုကၡ ကိုလည္း သဒၶါတရားရိွသူ
ဒကာ-ဒကာမေတြသာ ကိုယ္ခ်င္းစာနိုင္ ၾကပါလိမ့္မယ္။
သာသနာဆိုတာ ဘာမွန္းလည္းမသိ၊ စာေပလည္းမသင္၊ တရား လည္း အားမထုတ္
(ဂနၳဓုရ၊ ၀ိပႆနာဓုရ ဘာတစ္ခုမွ် မလုပ္ၾကဘဲ) အေခ်ာင္ေန အေခ်ာင္စား အမည္ခံရဟန္းမ်ားနဲ့
သာသနာဆိုတာ ဘာမွန္းလည္းမသိ၊ ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္းေတာင္ ေလာင္းေဖာ္မရၾကတဲ့ အမည္ခံဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ့ကေတာ့
ဒီလိုဒုကၡေတြကို ကိုယ္ခ်င္း စာခ်င္မွစာနိုင္ၾကေပလိမ့္မယ္။
ဒကာမၾကီးတစ္ေယာက္က တစ္ခါက ေျပာဖူးတယ္။ ''ဖိနပ္ျပတ္ သြားလို့ ဖိနပ္ကေလး
တရံဖိုးေလာက္လွူပါဦး' ဆိုျပီး ဖိနပ္အျပတ္ ကေလးကိုျပျပီး အလွူခံလာတဲ့ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးကို
ဖိနပ္ဖိုးလွူလိုက္တဲ့ အေၾကာင္း၊ ၾကားမွာ ၃ ရက္ေလာက္ပဲျခားျပီး ေနာက္တစ္ေနရာမွာ အဲသလိုပဲ
ဖိနပ္ျပတ္ကေလးကိုျပ အလွူခံေနတဲ့ အဲဒီဘုန္းၾကီးကို ထပ္ ေတြ့ရေၾကာင္း၊ အဲဒီမွာ ေစတနာ
သဒၶါတရားေတြ ပ်က္သြားေၾကာင္း'' ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ့ ေျပာျပဖူးပါတယ္။
စာေရးသူကလည္း ''အဲသလို ပုဂၢိုလ္ေတြဟာ အေခ်ာင္ေန အေခ်ာင္စားသက္သက္သာျဖစ္ေၾကာင္း၊
တကယ္ စာသင္စာခ် တရား ေဟာ၊ တရားျပ သာသနာ့တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ဘယ္ဦးဇင္း၊ ဘယ္ကိုရင္မွ
တကယ္လိုအပ္တာထက္ပိုျပီး အဲသလို အရွက္မရိွ အလွူမခံေၾကာင္း၊ တန္ဖိုးမရိွတဲ့ ေက်ာက္ခဲသလဲမ်ား
အတုမေပၚ
ေပမယ့္ တန္ဖိုးရိွတဲ့ စိန္တို့၊ ေရႊတို့က်ေတာ့ အတုေပၚတတ္တဲ့ အေၾကာင္း၊
သံဃာဆိုတာလည္း ရတနာထိုက္တဲ့ ရတနာတစ္ပါးမို့ အတုေပၚတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အတုေတြနဲ့တိုးမိလို့
မိမိတို့ ေစတနာ သဒၶါတရားကို မပ်က္စီးေစသင့္ေၾကာင္း၊ အတုအစစ္ ခဲြျခားနိုင္တဲ့ ဉာဏ္ပညာဗဟုသုတမို်း
ရိွေအာင္သာ ၾကိုးစားရမွာျဖစ္ေၾကာင္း'' အက်ယ္တ၀င့္ေဆြးေနြးျပခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီဒကာမၾကီးလည္း
'သံသယ ေတြ ရွင္းသြားပါျပီ ဘုရား' ဆိုျပီး ျပံုးျပံုးရႊင္ရႊင္နဲ့ ျပန္ျပီး ေလွ်ာက္ ထားပါတယ္။
မွန္ပါတယ္။
ဖ အရွက္မရိွသူေတြဟာ တဘက္လူမုန္းမွာကို မရွက္ရံြ့ဘဲ ဇြတ္တရြတ္
ေတာင္းရမ္းတတ္ၾကေသာ္လည္း အရွက္ရိွတဲ့ သူေတြကေတာ့ ေပး နိုင္ေလာက္ေသာပစၥည္း
/ ေပးနိုင္ေလာက္ေသာ ေစတနာ ရိွ-မရိွ ၾကည့္ျပီး မွ်တရံုေလာက္သာ အလွူခံတတ္၊ ေတာင္းရမ္းတတ္ၾက
ပါတယ္။
ဖ ေစတနာ သဒၶါတရား မရိွသူေတြဟာ ေပးနိုင္ေလာက္တာမို်းျဖစ္ရင္
လည္း မေပးလွူ၊ မေပးလွူနိုင္တာမို်းကိုလည္း မေပးလွူတတ္ ၾကေသာ္လည္း၊
ေစတနာ သဒၶါတရားရိွသူေတြကေတာ့ သူတို့ေပး လွူနိုင္တာမို်းျဖစ္ရင္ ၾကည္ၾကည္ျဖူျဖူ ေပးလွူတတ္ၾကသလို၊
သူတို့အတြက္ ေပးလွူဖို့ အခက္အခဲရိွတာမို်း ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ အလွူခံပုဂၢိုလ္ရဲ့ သီလဂုဏ္၊
ရွက္ရံြ့တတ္တဲ့ ဟီရိ-ၾသတၱပဂုဏ္ကို ၾကည့္ျပီး 'ေအာ၊ သူ့ခမ်ာ တကယ္လိုလို့သာအလွူခံရွာတာ'
ဆိုျပီး အတတ္နိုင္ဆံုး ျဖည့္ဆည္းေပးဖို့ ၾကိုးစားတတ္ၾကပါတယ္။ မွန္ပါ တယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲ
စြန့္လႊတ္လွူဒါန္းရတဲ့ ဒါနကို ဒုကၠရဒါန၊ လြယ္လင့္တကူ လွူဒါန္းနိုင္ၾကတာမို်းကိုေတာ့
သုကရဒါန၊ အလြယ္တကူ လွူဒါန္းနိုင္တာမို်းကိုေသာ္မွ မလွူနိုင္ၾကရင္ျဖင့္ မစၧၧၧၧၧၧရၧၧၧၧရိိယလိိုု့့
ေခၚဆိုပါတယ္။
လိုရင္းကို ခု်ပ္ရရင္ အလွူခံပုဂၢိုလ္ေတြဘက္က တကယ္လိုအပ္ လို့ အလွူခံတဲ့အခါ
အလွူရွင္ေတြရဲ့ ေစတနာ သဒၶါတရားကို မပ်က္ စီးေစရေအာင္ သတိထားၾကဖို့ လိုအပ္သလို အလွူေပးသူေတြဖက္
ကလည္း ကိုယ့္အတြက္ ေရတိုေရရွည္လည္း မထိခိုက္၊ အလွူခံပုဂၢိုလ္ ေတြအတြက္လည္း တကယ္ အဆင္ေျပသြားေစမယ့္
အလွူမို်းကိုတြန့္တိုျခင္း မရိွဘဲ ေပးလွူသြားနိုင္ၾကဖို့ ၾကိုးစားၾကည့္သင့္ၾကပါတယ္။
အလွူခံနဲ့ အလွူေပး ဦးတည္ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ ေလာကေကာင္းကို်း သာသနာေတာ္ေကာင္းကို်းကို
သယ္ပိုးေတာ္မူနိုင္ၾကပါေစ။
ေတာင္းသင့္မွေတာင္း ၊ ပိုမေတာင္း ၊ သူေတာ္ေကာင္းသေဘာ။
သဒၶါခက္ေ၀ ၊ မပ်က္ေစ ၊ စိတ္ေနျမင့္ျမတ္ေသာ။
လွူသင့္တာလွူ ၊ မျငူစူ ၊ သူေတာ္ေကာင္းသေဘာ။။
တတ္စြမ္းေသာေထြ ၊ ေပးလွူေပ ၊ စိတ္ေနျမင့္ျမတ္ေသာ။
ေတာင္းသူေပးသူ ၊ စိတ္ၾကည္ျဖူ ၊ ေထာက္ကူနိုင္ေစေသာ။
ဘုရားျမတ္စြာ ၊ သာသနာ ၊ ေရာင္၀ါေနသို့ လင္းေစေသာ။
ေမတၱာျဖင့္
အရွင္၀ိသာရဒ(ရမၼာ၀တီ)
၀၇/၀၆/၂၀၁၃
0 comments: